Nong Khiaw, Muang Ngoi en terug in Luang Prabang

Hallooooo lieve allemaal,

Er is een week voorbij sinds mijn laatste blog en wauw, wat heb ik weer veel nieuwe ervaringen in m'n reisbagage. Wat dat betreft is het niet travel light, haha, maar ik hou wel de nodige lightness erin...

Ik pak de draad op bij de vorige keer: de yogales bij Utopia en aansluitend de gezellige ontmoeting met Mark. Wat fijn was het om eindelijk eens met een generatiegenoot te praten. Mark reist en volunteert al bijna twee jaar en kon volledig begrijpen hoe het is om een paar off-dagen te hebben. Van die momenten dat het niet wil, dat er geen energie en inspiratie, laat staan een plan, is om verder te gaan. En ook het fenomeen 'twintigers' was een geliefd onderwerp tussen ons. We noemden ze soms enigszins oneerbiedig 'the kids', duidelijk in een andere levensfase: rondkomen van een minimaal reisbudget is prioriteit nummer een, daarna komen de bestemmingen (where are you going, how long are you travelling) en pas daarna is er al dan niet (de hard core partygangers komen niet zover) enige interesse in de 'ander soort reizigers' om hen heen. Nou ja, laat ik m'n mond houden (...). Ik was maar wat blij met mijn enthousiaste, warme verjaardagsclubje van twintigers die mijn feestgevoel en welbevinden totalemente bovenaan hadden staan die dag en avond. En dan val ik zelf ook weer onder een specifieke categorie natuurlijk als loslopende veertigster zonder gezin met bepaalde likes en dislikes. Ach ja, dat hokjesdenken bestaat natuurlijk bij de gratie van alle denkbare cliches. Ik wil er maar mee zeggen dat het voor mij een verademing was om met Mark mijn ervaringen uit te wisselen en er samen wat lol om te hebben, smile :-)!

Diezelfde avond kon ik niet slapen, heb lang zitten internetten en whatsappen (blij mee, tnx Bella!), erg lang kan ik wel zeggen. Het was zomaar opeens vier uur! En toen hoorde ik de gong van de tempel, zoals die in mijn Vippassana-retraite van vorig jaar om vier uur ook altijd klonk. Magisch! Tijd voor meditatie. En hier in Luang Prabang, gaan de monniken om zes uur in lange rijen in serene stilte de staat op om alms/aalmoezen (aalmoezeniers dus, ja mam, in de ware zin des woords, haha, dit is een heel oud familiegrapje, ik heb nu erg veel lol...) te ontvangen van de local people. Hmmm ik stond voor de keuze: nog anderhalf uur slapen en dan een wrede wekker of gewoon maar opblijven en de straat op gaan. Ik koos het laatste! En zo kon het gebeuren dat ik in het holst van de nacht door donkere straten dwaalde, geen kip te zien natuurlijk (of eigenlijk: die juist wel!) op zoek naar een goeie plek. Al gauw kwamen er verkopers van donaties (sticky rice, biscuits en bananen) en zette ik mezelf in devote houding neer op een kussentje. Ademen en wachten. Tot er om zes uur de een na de andere toeristenbus aan kwam rijden, mensen eruit, langs de weg of op kussentjes, camera's vol in de aanslag. Tja, toen was het magische er wel een beetje af. Toch was ik onder de indruk toen de lange rij in oranje pijen geklede monniken langsliep en ik mijn bjdrage in hun manden deed. En ja, ben ook een toerist, dus ik schoot ook een paar plaatjes. Mooie ervaring!

Terug in m'n guesthouse was het zeven uur en viel ik als een blok in slaap. Om om 11.30 uur wakker te schriikken van geklop op m'n deur. Dat was m'n ontbijtmannetje die zich keurig aan het organiseren van mijn watervaltripje had gehouden. Slaapdronken stamelde ik een excuus en het bericht dat ik niet klaar was om te gaan en 'tomorrow possible?' Dat was okee en met het schaamrood op m'n kaken kroop ik weer onder m'n dekentje, aiaiai... De rest van de dag ben ik gaan fietsen, kletsen, massage, sauna (smoorheet!!) enzo meer. De dag erna ging ik alsnog op Waterfalltour en dat was een heerlijke dag met erg leuke ontmoetingen, een fikse klim, een frisse duik en nieuwe energie en inspiratie voor m'n reis! En 's avonds een goodbye dinner met Mark, al bleek hij net als ik de volgende dag naar het stadje Nong Khiaw te gaan op z'n motorbike en heb ik hem daar weer ontmoet.

Nung Khiaw dus, een kleiner stadje, erg relaxed. Ik zal wat upspeeden, anders wordt het een eindeloos en-toen-en-toen-verhaal (heb ik zelf een hekel aan, pft). Highlight in Nung Khiaw was een dagje trekking (lopen, weer een waterval, dorpjes en - m'n raftingtrauma's ten spijt - kayakken) met een erg fijne groep mensen. Vooral een ouder stel uit Zwitserland (hij Sloween, zij Nederlandse) stal mijn hart. En verder was er m'n uitstapje naar een zeer remote village Nuang Ngoi. Dat laatste noem ik mijn 'no electricity experience'. Tien jaar geleden kwamen vrienden Dim en Ka laaiend enthousiast terug van hun reis met het verhaal dat Laos een absolute must was. Dorpjes met zandwegen, mensen, kippen, hanen en alleen 's avonds electriciteit. Dat plaatje hing al tien jaar op m'n netvlies en nu heb ik het dus zelf ervaren. Haha, wel een belevenis hoor. Foto's mogen de rest van het verhaal doen. Ik was ook wel weer blij met m'n terugkeer in de bewoonde wereld met gezellige bekenden van de boot, WiFi en lampjes om bij te lezen, tja :-).

Vanmorgen kwam ik weer terug in Luang Prabang en viel een zinderende hitte van 37 graden over me heen. Oef oef, dat betekent nu veel water drinken en tempo tandje terug. Het zij zo. Morgen doe ik nog een dagje hier en ga ik 's avonds eten met soulsister Martina uit Duitsland, die ik zomaar ontmoette bij (ja alweer) het watervaltripje. Daar verheug ik me op. En dan vlieg ik dinsdag verder naar Siem Raep in Cambodja.

De tijd vliegt en ik kom in de fase van rekenen wat ik nog wil en kan doen. En voorzichtig te voelen hoe het zal zijn om weer naar huis te gaan. Hmmmmmmm...., ik neem m'n tijd nog maar even....

Nu waag ik me weer in de hete buitenlucht voor een koel drankje en een film bij de betere boekhandel (heel oude marketingterm, voor de FMA-ers onder jullie). Ik denk aan jullie daar in het almaar winterse Nederland. Stuur met liefde enkele graden celcius jullie kant op! Tot later weer....

Heeeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeel liefs van mij,

Vera xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

PS Een serie foto's mail ik er straks nog achteraan.